« Lo conte e las lengas n’apartienen pas a arrés, ne ns’apartien sonque de’us transméter »
Sèrgi Mauhòurat qu’a creishut entre la plana de Nai e la vath d’Aspa. Breçat per las istòrias de gaves e d’ors, los accents e la lenga gascona, que pren lo ròtle de transmetor, lèu. Contaire, que balha votz aus racontes populars, aus soviéners d’enfança, e aus arríders partatjats a l’entorn d’ua taula.
Musician e cantaire, qu’ac maneja autant la paraula com los instruments tradicionaus com la boha. Sèrgi Mauhòurat qu’a participat a mantuna creacion musicau, dab lo grop « Los Pagalhós ». Qu’ei l’autor de contes musicaus entà mainats com Lo Calhau qui flòta, creat dab lo hialat Canopé e classas occitanas.
Regent de formacion, Sèrgi Mauhòurat qu’ei un passaire de saber. Qu’a escrivut contes de joenessa, com Lo Minjachepics, La nueit qui’s minja lo dia, Lo mainat de neu. Que mia projèctes dab las escòlas bilingüas, las Calandretas, los collègis e las estructuras culturaus occitanas. Que hè partit de los que’ns ensenhan que la lenga n’ei pas ua relíquia, mes ua atruna viva entà contar, pensar e ligà’s.
Uei enqüèra, Sèrgi Mauhòurat que contunha de contar, de cantar, de transméter. La soa òbra e la soa preséncia que’ns bremba que lo gascon n’ei pas ua lenga deu passat, mes ua votz deu present, e que, tant que’s conta, que’s viu.
« N’ei pas la lenga qui pòt morir, qu’ei nosautes qui podem deishà-la morir. » _ Sèrgi Mauhòurat.
Qu’ei pr’amor totas aquestas rasons que decidim d’aperar la còla nosta, la còla Sèrgi Mauhòurat.
Piquirinèu : blog de l’imaginaire Pyrénéen – mythes, contes & légendes
Cristina Cazaubon e la còla
Laisser un commentaire